Uit vooronderzoek van Waterbedrijf Groningen naar drijfveren en belemmeringen onder Groningers kwam één duidelijke knop naar voren: normen. Daar moesten we op inspelen. In ons duwtje gebruikten we daarom een slimme combinatie van consistentie en sociale bewijskracht, samen met een handige tool: de timerknop.

De doelgroep had één duidelijke overeenkomst: hun trotse gevoel voor Groningen. Dus zetten we die Groningse identiteit centraal in ons duwtje. We gebruikten het Groningse dialect, met de slogan “Ik ga voor Grunn” rondom de knop. Een dubbele betekenis: aan de ene kant verwijst het naar groen gedrag en besparen, en aan de andere kant naar de trots waarmee Groningers hun provincie ‘Grunn’ noemen. Als je zegt dat je voor Grunn gaat, zeg je eigenlijk: “Ik doe mijn best voor Groningen.”

We koppelden het besparen van water bovendien aan een typisch Groningse eigenschap: Groningers houden ’t kort. Dat trokken we door naar het douchegedrag. Zo plaatsten we de doelgroep in een rol die past bij het gewenste gedrag, oftewel: we gebruikten de techniek altercasting.

Om het duwtje compleet te maken, bedachten we een slimme flyer. Op de flyer speelden we in op een sociale norm, met natuurlijk Groningen in de hoofdrol. De boodschap? Vroeger was kort douchen hier al de norm. Dat lieten we zien met een foto uit een archief, met daarbij de uitleg: “Zoals deze Groningse in 1965.”